هدف: هوش مصنوعی به عنوان یکی از روندهای فناورانه برتر انقلاب صنعتی چهارم و بازاریابی نسل پنجم، با ادغام در سیستم های مدیریت روابط با مشتری، ظرفیت و مزایای گسترده ای برای کسب وکارها ایجاد می کند. یکی از مباحث زیربنایی در این حوزه، به پذیرش فناوری مربوط می شود. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر برخی عوامل سازمانی بر پذیرش سیستم های هوشمند مدیریت روابط با مشتری و ارائه راه کارهای متناسب با این عوامل، برای بسترسازی و نهادینه کردن استفاده از فناوری های هوشمند در سازمان های تجاری است.روش: این پژوهش از حیث هدف، در گروه تحقیقات کاربردی ـ توسعه ای است و بر اساس نتیجه، در زمره تحقیقات تبیینی قرار می گیرد و بر مبنای روش انجام پژوهش، از نوع پیمایشی و هم بستگی است. در پژوهش حاضر از دو روش کتابخانه ای و میدانی برای گردآوری داده ها و اطلاعات استفاده شد. به منظور گردآوری داده های باکیفیت و دستیابی به نتایج دقیق تر، از ابزار پرسش نامه معتبر و دقیق استفاده شد. برای بررسی و آزمون فرضیه های پژوهش، به روش نمونه گیری تصادفی، نمونۀ 384 تایی از کسب وکارهایی انتخاب شد که در حوزۀ «فروش کالا» نماد اعتماد الکترونیکی ساده داشتند. به منظور آزمون فرضیه ها از روش معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس نسخه سوم، استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که توانمندسازهای هوش مصنوعی شامل نقشه راه تکنولوژی، تخصص حرفه ای و نگرش و همچنین آمادگی هوش مصنوعی شامل زیرساخت، فنی بودن و سطح آگاهی، بر پذیرش سیستم مدیریت روابط با مشتری ادغام شده با هوش مصنوعی تأثیر دارند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش، سازمان های تجاری می توانند به ترتیب اهمیت با تقویت سطح آمادگی هوش مصنوعی سازمانی، یعنی درک سازمانی در خصوص سطح فنی و پیچیدگی سیستم ها، ایجاد زیرساخت های مورد نیاز، افزایش سطح آگاهی و همچنین با توانمندسازی هوش مصنوعی، یعنی ایجاد نگرش مثبت به فناوری، ترسیم نقشه راه تکنولوژی و کسب تخصص های حرفه ای مورد نیاز، به پذیرش و استقرار آگاهانه و موفق سیستم مدیریت روابط با مشتری ادغام شده با هوش مصنوعی، اقدام کنند و از منافع گسترده آن منتفع شوند.

موضوع پژوهش حاضر روابط عمومی و هوش مصنوعی: الزامات و تأثیرات هوش مصنوعی بر روابط عمومی بانک صادرات ایران بود. پژوهش حاضر از نوع پیمایشی تحلیلی است که جامعه آماری آن شامل خبرگان و کارشناسان دانشگاهی است که در زمینه موضوع پژوهش دارای تخصص تشخیص داده شدند که شامل 091 نفر بودند. از میان آنها با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 232 نفر بهعنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری اطالعات شامل پرسشنامهای بود که در قالب طیف لیکرت )نمرات 3 تا 4( نمرهگذاری شده بود. این پرسشنامه پیشتر به روش دلفی در مطالعه حسینی )3041( طراحی شده بود. در تحلیل دادهها از روش تحلیل عاملی اکتشافی، تأییدی و مدل یابی معادالت ساختاری استفاده شد. نتایج بهدستآمده نشان دادند در بحث اولویتبندی الزامات، عنصر راهبردی، رفتاری و زمینهای به ترتیب با ضریب، 4. 78 4. 80 و، 4. 70 میتوانند الزامات پیادهسازی هوش مصنوعی در توسعه روابط عمومی را تبیین نموده و اولویت عناصر به ترتیب 3( راهبردی، 2( زمینهای و 1( رفتاری هستند. یافتهها نشان دادند در بحث اولویتبندی اثرات، عنصر تصمیمگیری، رقابتپذیری و نوآوری به ترتیب با ضریب، 4. 40 4. 92 و، 4. 49 میتوانند اثرات پیادهسازی هوش مصنوعی در توسعه روابط عمومی را تبیین کنند. لذا میتوان بیان داشت اولویت عناصر به ترتیب 3( رقابتپذیری، 2( نوآوری و 1( تصمیمگیری هستند. نتایج تحلیل مسیر نشان دادند که سرمایهگذاری هوش مصنوعی بر توسعه روابط عمومی با ضریب مسیر 4. 12 و مقدار آماره تی برابر 0. 02 تأثیرگذار است.

پیشرفت های شگرف در حوزه های زیست فناوری، رباتیک و هوش مصنوعی، مرزهای سنتی بین انسان و ماشین را به تدریج محو نموده و مفاهیم سایبورگ و پساانسان گرایی را در کانون مباحثات علمی و فلسفی معاصر قرار داده است. مفهوم سایبورگ، که با الهام ازتئوری سایبورگ دونا هاراوی و تئوری همزیستی درون سلولی لین مارگولیس شکل گرفته است، به عنوان نمادی از گذار به عصری جدید معرفی می گردد. این موجودات هیبریدی، که از ترکیب اجزای زیستی و مصنوعی پدید آمده اند، با بهره گیری از فناوری هایی نظیر رابط های مغز-رایانه، نانورباتیک و سلول های سوختی زیستی، امکان ادغام عمیق زیست شناسی و مهندسی را فراهم می سازند. با این حال، چالش های عمیقی همچون ابهام در شخصیت حقوقی سایبورگ ها، شکاف دیجیتالی گسترده، مصرف انرژی فزاینده مراکز داده، توسعه این فناوری ها را با موانع جدی مواجه ساخته است. این مقاله، با ترسیم سه سناریوی محتمل برای آینده، یعنی بهینه سازی انسان، فراانسان گرایی و اکوسیستم های سایبر بیولوژیک نشان می دهد که مسیر پیش رو نه تنها به پیشرفت های فناورانه وابسته است، بلکه نیازمند بازاندیشی در مفاهیم اخلاقی و اجتماعی است در نهایت، مقاله بر ضرورت خروج از انسان محوری و حرکت به سوی همزیستی اکولوژیک تأکید می نماید. این گذار، مستلزم ایجاد فلسفه سایبورگ ها و چارچوب های جهانی نظیر حکمرانی سایبر-زیستی، استانداردهای طراحی سبز و نهادهایی همچون سازمان ملل سایبرنتیک برای تضمین عدالت فناوری است. پذیرش سیالیت هویت انسانی و تقویت گفت وگوهای بین رشته ای،کلید تبدیل سایبورگ ها از نمادی از سلطه به محرکی برای دموکراسی زیستی و تعادل اکولوژیک محسوب می گردد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

با توجه به نقش مهم مشتریان در دنیای امروز و افزایش آگاهی همه جانبه آنان با دسترسی به اطلاعات کافی نسبت به بازار محصولات و کانال های متنوع ارائه و توزیع کالا (در انتخاب محصول)، مساله چگونگی برقراری ارتباط صحیح با مشتریان و تلاش در جهت حفظ دراز مدت این ارتباط از جمله مسائل موثر بر دوام و ثبات شرکت ها و سودآوری بیشتر آن ها است، توسعه تکنولوژی مدیریت ارتباط با مشتری در سازمانهای خدماتی، سازمان ها را بر آن می دارد تا بر مدیریت ارتباط با مشتری و خصوصا مشتری گرایی و تاثیر رضایت مشتریان متمرکز شوند و ضمن برقراری ارتباط با مشتریان و اعمال همدلی و همکاری لازم خدمات بهتری را به آنان ارائه نمایند.هدف پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیر عامل مشتری گرایی و عامل تکنولوژی مدیریت ارتباط با مشتری از سه بعد منابع انسانی، منابع سازمانی و منابع فنی، بر توانمندی های ارتباط با مشتری در شرکت بیمه البرز است.روش پژوهش حاضر، پیمایشی-توصیفی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. جامعه آماری این پژوهش کارشناسان حوزه مدیریتی شرکت بیمه البرز ونمونه آماری شامل آن 162 نفرند. برای تجزیه و تحلیل ازتحلیل داده ها عاملی تاییدی (CFA) ومدل معادلات ساختاری (SEM) استفاده شده است.یافته های پژوهش نشان می دهد که تاثیر مثبتی بین عوامل مشتری گرایی و تکنولوژی ارتباط با مشتری (CRM)، با توانمندی ارتباط با مشتری در این شرکت وجود داشته و از سه بعد موثر بر عامل تکنولوژی CRM، بعد منابع سازمانی متضمن بیشترین تاثیر است. تاثیر ابعاد فنی و انسانی به ترتیب در رده های بعدی قرار دارند.

پژوهش حاضر با هدف طراحی و اعتبارسنجی مدل مدیریت ارتباط با مشتری مبتنی بر هوش مصنوعی بر رقابت پذیری صنعت غذایی انجام پذیرفته است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های آمیخته (ترکیبی از روش کیفی و کمی) است که در بخش کیفی از لحاظ هدف بنیادی و در بخش کمی از لحاظ هدف کاربردی می باشد. در بخش کیفی از روش نظریه داده بنیاد با تمرکز بر مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته و در بخش کمی تحقیق با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری به طراحی مدل مدیریت ارتباط با مشتری مبتنی بر هوش مصنوعی جهت دستیابی به مزیت رقابتی در صنعت غذایی پرداخته شده است. در مجموع دو فاز اصلی برای این تحقیق انجام شده است. در فاز اول با بهره گیری از مرور نظام مند مبانی نظری و پیشینه تحقیق، مفاهیم وزمینه های اولیه مرتبط با موضوع استخراج شد و سپس مصاحبه های عمقی و نیمه ساختاریافته و نظرخواهی از خبرگان موضوع انجام شده و مصاحبه های انجام شده با خبرگان مورد تجزیه و تحلیل موشکافانه قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان حوزه صنایع غذایی، کلیه مدیران و کارشناسان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی (سازمان غذا و دارو)، مدیران و کارشناسان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و بخش خصوصی فعال در صنعت غذایی هستند. نمونه گیری نیز به روش گلوله برفی انجام شده است. در این پژوهش، پژوهشگر با 13 مصاحبه به اشباع نظری رسیده است. جامعه آماری پژوهش در بخش کمی شامل کارشناسان CRM حوزه صنعت غذایی بود که به روش تصادفی 385 نفر انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها در بخش کیفی از روش نظام مند در سه گام اصلی کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام شد و در بخش کمی با استفاده از رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart pls به بررسی الگوی پیشنهادی پژوهش پرداخته شد. نتایج مرحله کیفی نشان داد که در مرحله کدگذاری باز، بیش از 49 مقوله فرعی شناسایی شد و در مرحله کدگذاری محوری، بررسی دقیقتری از کدهای شناسایی شده انجام شد و با بررسی کدهای باز و تجمیع و دسته بندی کدهای مرتبط به 10 مقوله اصلی دسته بندی شده است. همچنین در مرحله کمی پس از بررسی­های صورت گرفته مشخص گردید مدل پژوهش دارای برازش مناسب می­باشد.